یادی از امام

ایست

امروز که شانزده خرداد هشتاد و شش هست یادم آمد سه سال پیش در همچین روزهایی اولین پست وبلاگ شخصی ام را در پرشین بلاگ ارسال کردم ( بعدا منتقلش کردم به بلاگفا و بعد  پارسی) البته از یک سال قبلش پستهای پراکنده داشتم . از آرشیو بیرونش کشیدم تا با خودم تاملی کنم سه سال عمر بسته زبان را به چه گذراندم... شما هم تفکری کنید... سه سال یا سه ماه یا حتی سه دقیقه برای خواندن این چند خط....

12 خرداد 1383

دل حریم کبریاست

حجت الاسلام و المسلمین برهانی : مرحوم آقای واعظ زاده خوانساری که از علما و بزرگان عرفان و اهل منبر بود با امام خیلی مانوس بود .یک روز به من گفت : آقای برهانی امروز بیا به زیارت حاج آقا روح الله برویم . به محضر امام رفتیم . با توجه به سوابق رفتاری که این دو با هم داشتند امام به او فرمود : آقای واعظ زاده ما به خاطر رفاقت با شما همیشه بهره را هم می بردیم . چه از مباحث علمی و چه از اشعار ادبی . تا امام این را فرمود مرحوم واعظ زاده شروع کرد به خواندن رباعی :

گیر همه کس کمند و من ابرویت                 جوید همه کس هلال و من ابرویت

در دایره دوازده برج تمام                             یک ماه مبارک است آن هم رویت

امام هم فی البداهه این رباعی را در پاسخ او فرمودند :

گشود چشم نگارم زخواب ناز از هم              نظر کنید در فتنه گشت باز از هم

تو در نماز جماعت مرو که می ترسم        کُشی امام و بپاشی صف نماز از هم

بعد مرحوم واعظ زاده شعر معروف مولوی را خواند که :

بشنو از نی چون حکایت می‌کند                   وز جدایی ها شکایت می‌کند

امام در پاسخ فرمودند :

نشنو از نی کآن نوای بی نواست                 بشنو از دل کآن حریم کبریاست

نی بسوزد تل خاکستر شود                        دل بسوزد خانه دلبر شود

برداشت‌هایی از سیره امام خمینی ( ره ) - ج ۲ - ص ۱۷۷